Dag 17, van Lecco naar Palazzolo sull’Oglio

Het onweerde, waaide stevig en regende. We lagen nog in bed. Kwart over zeven opgestaan. Het was op dat moment droog. Het waaide nog stevig. Heerlijk ontbeten, ingepakt en uitgecheckt. De wind was ons ditmaal gunstig gezind en de temperatuur was best wel lekker. Het was alleen zwaar bewolkt. Uiteraard op de fiets gestapt richting Olginate, waar er koffie hebben gedronken. De weg naar Olginate was langs het water. Het was een onverhard pad met veel kiezels en struiken, die soms van twee kanten over het pad heen gegroeid waren. Het was alles behalve comfortabel. Daarbij lag het vol met plassen, die ontweken moesten worden om niet met fiets en al in de modder te belanden. Bij Paderno moesten we naar boven klimmen en dat was boven mijn kracht, zelfs lopend was het een klus de fiets met bagage en al boven te krijgen. Het vooruitzicht daarna naar beneden te kunnen scheuren werd verstoord door het plaveisel. Bolle in cement liggende stenen. Zo glad als wat. Uiteindelijk zijn we doorgereden en hebben we in Trezzo sul Adda geluncht met de zoon, schoondochter en kleinkinderen van Cor. Ook hier hebben we nog stevig moeten klimmen. Daarna werd het een makkelijke route, maar veel met druk verkeer. De vooruitzichten voor het weer was slecht, maar uiteindelijk is het weer een hete dag geworden. We hebben 75 km gereden en hebben een kamer in een Albergo in Palazzolo sull’Oglio.